Jodie Holmes görünürde basit bir kız çocuğu gibi dursa da, aslında kimsenin -kendisinin bile adlandıramadığı bir güce sahip: Aiden. Aiden’ıbir ruh olarak tanımlamamız mümkün, daha doğrusu elimizdeki bilgilerle onu ancak bu kadar tanımlayabiliyoruz. Zaten sadece Jodie’nin iletişim kurabildiği bu varlığın sır perdesini aralamak oyundaki hedeflerimizden bir tanesi olacak. Bu perdeye yaklaştıkça yaşam ve ölüm arasındaki ince çizgide yürüyüp, Quantic Dream’in bu konuda söylemek istediği bir çift lafı dinleyeceğimizgayet aşikâr.
Peki nasıl bir güç bu? Videolardan gördüğümüz kadarıyla Aiden’i ayrı bir karakter olarak oynuyoruz ve onu kontrol ederken etraftaki herhangi bir canlının içine girip onun kontrolünü ele geçirebiliyoruz. Önümüzde geçemediğimiz bir engel mi var, birisinden bilgi almamız mı lazım? Bu gibi noktalarda Aiden’a başvurmak, kullanabileceğimiz yollardan birisi. Belki de Aiden’ı hiç yormayıp (ruhlar yoruluyor mu ki yahu?) Jodie olarak da işimizi halledebiliriz, kim bilir?
Ön incelemelerde kurması bana pek mantıklı gelmeyen pek kalıplaşmış cümleyi kurmak zorundaıym şu anda: Oyunda yaptıklarımız oyunun gidişatını etkileyecek! Bu artık bir çok oyun için vaat edilen bir özellik olduğu için kuşkuyla yaklaşıyorum genelde, çünkü belirlenmiş seçim noktalarında yapılan hareketlerin zaten belirli senaryo gidişatlarını değiştirmesi için de aynı bu cümle kullanılarak reklam yapılıyor. Ancak Beyond: Two Souls’ta durumun farklı olacağına dair açıklamalar var. Belirli durumlarda nasıl davrandığımız, aldığımız görevleri yerine getirip getiremememiz gibi bir çok etkenin oyunu etkileyeceği söyleniyor. Nasıl olduğunu oyun çıktıktan sonra görebileceğiz anca.
Hikayesinden çok umutlu olsam da basit bir klişeye değinmeden edinememişler oyunun temelinde, o da devletin her işe parmağını sokması. Jodie’nin bu gücünün farkında olan devlet abi (Sam amca? -Can), tabii ki onu rahat bırakmıyor ve incelenmesi için bilim adamlarına teslim ediyor. Bu da yetmezmiş gibi, kendi özel askeri operasyonlarında kullanmak için Jodie’yi genç yaşta eğitime sokuyor. Oyunun şu ana kadar gözüken karakterleri genellikle devlet adına çalışan bilim adamlarından ya da devlet memurlarından, ajanlardan oluşuyor. Gerçek niyetlerini henüz bilemesek de Jodie’ye arkadaş ve baba olanlar olduğu gibi –ki Willem Dafoe’nun karakteri Nathan Dawkins böyle bir rolde gözüküyor, ona bir ucube muamelesi yapan kişiler de olacak gibi.
8 yaşından 23 yaşına kadar, yani hayatının 15 yılını oynayacağız Jodie’nin, ki bu da onunla büyüyeceğimiz, hayatının en önemli yıllarında onu takip edeceğimiz anlamına geliyor. Az önce bahsettiğim gibi bu noktada laboratuvarlarda bir deneyden diğerine sürüklenirken, aynı zamanda askeri eğitimimizi ya da zar zor üstesinden geldiğimiz görevlerimizi oynayacağız -en azından şimdiye kadar önümüzde gözükenler bunlar. Bu sahneler henüz 15 yılın nerelerine tekabül ediyor belli olmasa da, Jodie’nin yaşına bakacak olursak ilk yarısına ait olduklarını çıkarabiliyoruz. Bu zamana kadar açıklanan bilgiler ve izleyebildiğimiz oyun görüntüleri aslında oldukça kafa karıştırıcı, net bir şekilde oyunun yapısını anlatmıyorlar. David Cage’in itiraf ettiği üzere zaten amaçları da buymuş, şimidden bazı şeyleri çözsek oyunun pek anlamı kalmayacaktı.