Yine çok alakasız bir yere sıçramadan, savaşlara gireyim. Ben “boss” savaşlarından en çok bu oyunda keyif aldım. Evet, Arkham Asylum’un Poison Ivy savaşı çok heyecanlıydı, Arkham City’nin Ra’s al Ghul savaşı epikti, Clayface savaşı çok keyifliydi falan ama savaşın kendisi mekaniklere odaklıydı. Arkham Origins, mekanikler konusunda aynı başarıyı gösteremiyor. Bazı bayat mekanikler (Bane geliyor zıpla!) ya da tam oturmamış savaşlar görmeye hazır olun. Özellikle bazı savaşlarda neredeyse hiç savunmadan, saldırıyı yapma şansınız var. Arkham Asylum ve City’deki “savun-saldır ya da hep saldır ama dayak yemeye hazır ol” kafası biraz sekteye uğramış. Peki niye keyif aldım? Çünkü savaşırken rakibin o karakter olduğunu daha bir hissettim. Firefly’ın her yeri ateşlere boğması ve uçmasından gelen avantajı, Bane’in oyun mekaniği gereği her hareketten sonra durmak yerine arada çıldırıp durmadan “süsmesi”, Deathstroke’un her yanlış harekette size laf sokması… Origins, mekanikteki eksiğini, bu hissiyatla kapatmış kanımca. Paragrafı bitirirken bir pürüze değinmeden edemiyorum: Savaş fazları arasındaki oyun içi grafikli videolar maalesef pek oturmamış. Sürekli alanın ortasına falan ışınlanıyorsunuz, her şey oyun içi olduğu için de biraz göze batıyor.
Tabii sadece bosslar yok oyunda, bir çok da yancı var. Standart adamları dövmek, serinin her zaman en keyifli yönlerinden olmuştur. Origins, burada da bizi üzmüyor. İlk farkettiğim şey, çevreyi kullanan saldırı sayısının artması oldu, ne yazık ki belli açıdan saldırmadıkça göremediğiniz için, City’deki gibi neredeyse easter egg kıvamında kalıyorlar. Ama Batman arada rakibini alıp kendisiyle duvar arasına sıkıştırınca keyfi başka oluyor. Yeni karakterler de oyuna eklenmiş ve söylemem lâzım, savaşlar artık çok daha zorlu! Eski titan karakterler karşımıza çıkmıyor ama “iri” abiler var artık ve engellenemez saldırılar yapıyorlar, onlara yine üçlü stun vurmak gerekiyor. Bir de dövüş ustaları gelmiş, onların çifte saldırıları var, siz de çifte savunma yapmak durumundasınız. Üstlerine gidince de takedownlardan bile kaçıyorlar. City?nin ninja kızlarından daha kötüler. Son olarak venomlu ve çok ağır zırhlı abiler var. Bunları bir takedownla alamıyorsunuz, önce venom kablosunu ya da zırhını söküyor Batman, sonra uğraşması daha kolay oluyorlar. Bu karakter tiplerinin gelmesiyle, kombolarınızı kaybetmek çok daha kolay olmuş. Öte yandan burada da bir pürüz var: Hedefleme sistemi eskisi kadar akıcı çalışmıyor. Eski oyunlarda neredeyse zihninizi okurcasına doğru hedeflere giden, gerekiyorsa açınızı hafifçe ayarlayan oyun gitmiş, arada alakasız hedeflere giden ve öncelikleri yokmuş gibi görünen bir sistem gelmiş. Basit bir örnek olarak: Zırhlı ya da kalkanlılar varken, stun için yaklaştığınızda yanlarındaki normal adamlara atabiliyor. Bu da savaşları bir kat daha zorlaştırıyor. Daha doğrusu oyunu geçmenizde çok etkisi yok ama benim gibi her savaşı tek komboda bitirmek istiyorsanız, can sıkıcı olabiliyor.
Gelelim bizim oyuncaklara. Kabaca, her şeyiniz tam takır duruyor. Tabii bir kısmını zaman içinde elde ediyorsunuz ama AC oynadıysanız eksiklik çekmeyeceksiniz. Hatta AC’de eğitimle aldığınız grapnel booster gibi bazı araçlar daha baştan elinizde bile oluyor! Upgrade sistemi yine eskisi gibi duruyor ama bu sefer çok daha katı bir ağaç var. Eski oyunların aksine, mesela takedown için gereken kombo puanını azaltan yeteneklere doğrudan ulaşamıyorsunuz, tüm zırh yeteneklerini almanız gerekiyor. Özgürlüğü kısıtlayan bu özellik çok hoşuma gitmedi açıkçası, neyse ki yeterince hızlı gelişiyor karakteriniz. Öte yandan güzel yeni upgradeler var. Favorilerimden birisini paylaşayım: İsmini hatırlayamadığım yeteneği aldığınızda, her takedown puanına ulaştığınızda bir yıldız kazanıyorsunuz ve bunları daha sonra harcayabiliyorsunuz. Mesela 8 komboda bir takedown geliyorsa, 24x kombo yapıp, sonra ardarda 3 takedown (ya da özel hareket) yapmanız mümkün!
Olumsuz yönlerden devam etmek durumundayım: Oyun maalesef buglardan yeterince arındırılmamış. Oyunu bitirmenize engel bir şey yok ya da her an buglarla yaşamıyorsunuz ama ara ara karşınıza da çıkıyorlar. Örneğin arada yancılardan birisine vuramıyorsunuz, o da size vuramıyor ama ayakta duruyor. Siz ona vurmak üzere dönüyorsunuz… ve kombonuz sıfırlanıyor. Herkesin karşılaştığı bir glitch yüzünden de ele geçiremediğiniz bir kule var. Son olarak bug değilse de, oyunun bazı noktalarında ilerlemek için ilerliyorsunuz. Mesela eskiden her yerdeki güç kablolarını dedektif görüşümüzle görür, takip ederdik. Şimdi pek çok zaman bunlar yok, sadece girilebilir tek kapı olduğu için gidiyoruz. Bu detayları kaçırmaları üzücü olmuş.
Dedektif görüşü demişken, başka oyunlarda olduğunu şahsen yeni öğrendiğim ileri-geri sarma olayı var artık. Kanıtları eskisi gibi topluyoruz ama artık bir iz peşinde koşmak yerine, o sahnede olanları çözüyoruz. Bazen küçük bir parçanın nereye gittiğini, o an oluşturulan bir simülasyonda görüp, sahneyi ileri-geri sararak öğrenebiliyoruz. Sonuçta her şeyi Batman çözüyor ama ben eski oyunlara göre çok daha tatmin edici buldum bu olayı, ki ana hikâyede de önemli bir yeri var.