Hikayeye kötülerin cephesinden bakma fırsatı sunan Tyranny masamızda, detayları incelememizden okuyabilirsiniz.
Arka planı hallettiğimize göre ana hikayeye geçebiliriz. Bir önceki sayfada belirttiğim gibi, bu oyunda iyilik yok arkadaşlar. Ya az kötüyüz, ya çok kötüyüz (Yalnız yüzyılın en “kötü” tanımı oldu bu, hehehe, öhömm…). Yapımcı ekip de bu detayı bize hissettirme konusunda bir hayli başarılı. Çoğu oyunun aksine dövüştüğümüz kişiler cehennemden fırlamış zebaniler, bir fırtına misali taş üstünde taş bırakmadan esen barbarlar veya bilumum kötüler değil! Aksine tüm bu özellikleri üzerimizde toplamış bir şekilde terör estiriyoruz huzur dolu topraklarda. E haliyle yaşanan olaylar da vermemiz gereken kararlar da bir hayli acımasız. Eğer duygusal bir yapıya sahipseniz, bu hikayeden uzak durmanız şiddetle önerilir!
Her ne kadar oyunun temel hikayesi aynı kalıyor olsa da hikayeyi tamamlamanın 4 farklı ana yolu ve onlarca alternatif sonu bulunuyor. Desteklediğimiz grup, diğer gruplara karşı olan tutumumuz, yanımıza aldığımız yol arkadaşları, yol arkadaşlarımızla olan ilişki seviyemiz derken elimize onlarca farklı hikaye geçiyor. Gerek karakter seçeneğinin fazla olması, gerekse bu alternatif sonların çeşitliliği derken Tyranny, defalarca oynanabilir hale bürünüyor. Açıkçası her hikayenin 25-30 saat civarında sürdüğünü düşünürsek, alternatif kararları denemek isteyen RPG sevenleri uzun bir serüven bekliyor diyebiliriz.
Ancak oyun süresinin 25-30 saat civarında olması, Tyranny için hem büyük bir artı hem de bir eksi olarak karşımıza çıkıyor. Bir RPG için ortalama uzunlukta bir oyun süresi içinde, güzel bir hikayeyi bize aktarmayı başarıyor. Eğer oyuncunun rol yapma oyunlarıyla arası iyiyse, sıkılmaya fırsatı olmadan yeni bir hikayeye adım atabiliyor. Eksi yanıysa, bu süre içinde hikaye anlatımının birazcık sıkışmış olması. Spoiler vermeden söylemek gerekirse, özellikle oyunun son bölümlerine doğru hikayenin ani bir şekilde hızlanması rahatlıkla hissedilebiliyor. Haliyle bu durum akıllara “Acaba bir DLC ile yavaşlayacak mı?” sorusunu getiriyor. Dağıtımcı şirket kısmında Paradox Interactive yazması, bu ihtimali oldukça güçlendiriyor.
Tyranny, tüm maceramız boyunca eski tarz rol yapma ögeleriyle bizi kendine bağlamayı başarıyor. Bunun en büyük destekçisi, bol detaylı diyalog sistemi. Karakterler arası konuşmalar, günümüzdeki çoğu oyunun aksine bir laf salatasından çok, beraberinde büyük sonuçları getiren bir yapıya sahip. Verdiğimiz her cevap, aldığımız her karar bizi çeşitli yaptırımlarla, avantajlarla/dezavantajlarla ve grupların tepkileriyle baş başa bırakıyor. Söylediğimiz tek bir kelime grupları birbirine düşürebiliyor, can ciğer yol arkadaşımızı bize bıçak çeker hale getirebiliyor (Yol arkadaşımız da deli midir nedir? İki dakika dinle, ne öyle hemen saldırmalar falan!).
Diyalogların bu kadar önemli bir role sahip olması, oyunun hikaye derinliği ve karakter etkileşimleri açısından oldukça hoş bir özellik olsa da bazı oyuncular için kötü bir haberimiz var. Oyunun dili bir hayli ağır arkadaşlar! +2 dil seviyesi yükseltme garantili oyun yapmış adamlar, öyle “Benim İngilizcem canavar gibidir, hallederiz!” düşüncesi falan sökmüyor anlayacağınız. Eğer bu hikayeyi oynamak istiyorsanız, yanınızda en azından bir sözlük bulundurmanız şiddetle önerilir. Sorunu tamamen çözmez ama az da olsa bir yardımı olur.