Silahlarımızın güçlerini arttıracak bonuslar ve puanlar astreoidlerin içerisinde düşen yeşil parçaları kırdığımızda elimize geçiyor. Ancak bunun peşine düşeyim derken onlarca defa öleceğinizi de garantilerim. Özellikle oyunun rengarenk grafikleri ve efektleri yüzünden bazen ekran o kadar karışıyor ki dibinizdeki tehlikeyi bile göremeyebiliyorsunuz. Grafik demişken, eğer ekipmanınız varsa oyunu 3D olarak da oynayabildiğinizi ekleyeyim.
Klasik mod dışında, arkamızda kırılamaz bloklar bırakarak ilerlediğimiz, üstümüze gelen sayısız astreoidle kapıştığımız ya da silah olarak sadece bomba kullanabildiğimiz benzeri toplam 5 mod var. Oyunu stream ederek sizi seyredenlerin etkileşimiyle de oyunu oynayabiliyorsunuz. Yani seyredenler sizin başınıza bela açabiliyor ama bu modu fazla oynamadım. Co-op’ta ise ya aynı ekran ya da split screen’den başka bir şansınız yok. Ben daha çok tek başıma arcade modda takıldım.
Her bölümün sonunda üstünüze zorlu uzaylılar ya da boss geliyor ve onu da yok edince bir sonraki gezegene geçiyorsunuz. Super Stardust Ultra böyle bir devinimin içerisinde ilerliyor.
Oyunun kontrolleri çok kolay. Sol stickle ilerlerken, sağ stickle ateş ediyorsunuz. Tuşlarla da silahlarınızı değiştiriyor ya da bombayı patlatıyorsunuz.
Super Dust’ı daha önce oynamadığım için 1993, 1994, 2007 ve 2012 versiyonlarından farkını size söylemem zor. Hatta oyunun PS Vita versiyonu bile varmış. Ama tek başına baktığınızda, eğer arcade oyunlarını seviyorsanız Super Dust Ultra’yı size rahatlıkla önerebilirim. Hele hele her bölüm sonrasında sizi oyunu oynayan ilk 1000 kişinin yaptığı skor tablosunda hep 1001’e oturtması (ilk 1000’e giremezseniz, sizi hep 1001 olarak gösteriyor) daha da gaza getiriyor. Bir bölüm daha, bir bölüm daha derken hırslanıp sabahı edebilirsiniz.
1 2